Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Verum esto; Duo Reges: constructio interrete. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Bork Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.

Sed ego in hoc resisto; Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest. Audeo dicere, inquit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Explanetur igitur. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere?

Quam ob rem etiam sessiones quaedam et flexi fractique
motus, quales protervorum hominum aut mollium esse solent,
contra naturam sunt, ut, etiamsi animi vitio id eveniat,
tamen in corpore immutari hominis natura videatur.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Non est igitur summum malum dolor. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Tu quidem reddes;: Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
Bork: Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;